Ξεκίνησε η συγκομιδή του βαμβακιού στον θεσσαλικό κάμπο και αναμένεται να ολοκληρωθεί τέλος Οκτωβρίου. Στη συνέχεια οι παραγωγοί θα βγάλουν τα κομπιουτεράκια και θα ξεκινήσουν τους υπολογισμούς για την καλλιέργεια που θα ακολουθήσει η σπορά στο χωράφι τους. Τα δημητριακά αποτελούν την συνηθέστερη επιλογή. Ποιο δημητριακό όμως; Το κλασικό σιτάρι ή μήπως την «μητέρα των σιτηρών» όπως αποκαλείται η κινόα, η οποία τα τελευταία χρόνια κερδίζει όλο ένα και περισσότερο έδαφος στον κάμπο;
Η πρώτη επιλογή είναι χειμερινή, η δεύτερη εαρινή. Όσοι όμως επιλέξουν την κινόα θα πρέπει να αφήσουν το επόμενο διάστημα το χωράφι τους ξεκούραστο. Αξίζει η επιλογή; Γεωπόνοι και παραγωγοί που ήδη καλλιεργούν τον «θησαυρό των Ινκας» είναι κατηγορηματικοί: Σίγουρα ναι.
Ο Γιώργος Ζωιόπουλος παραγωγός από το Κιλελέρ, δηλώνει: Η κινόα είναι μία εύκολη καλλιέργεια. Ασχολούμαι τα τελευταία 4 χρόνια και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Ξεκινάς την σπορά μέσα Φεβρουαρίου, λόγω της υγρασίας και των βροχών το φυτό αναπτύσσεται εύκολα. Ακολουθεί ένα σκαλιστήρι τον Απρίλιο. Αν προκύψουν ζιζάνια προχωράς σε έναν μικρό καθαρισμό και στη συνέχεια βγαίνει το άνθος. Τον Ιούλιο έχεις συλλέξει. Η τιμή που απολαμβάνω τα τελευταία χρόνια είναι ικανοποιητική, ενώ ταυτόχρονα ξεκουράζω το χωράφι μου, ώστε να έχω καλύτερες αποδόσεις του χρόνου με τις δυναμικές καλλιέργειες».
Τι πρέπει να ξέρω για την κινόα
Ο θεσσαλικός κάμπος απέδειξε εδώ και καιρό ότι την υποδέχεται εύκολα στη γη, καθώς την ξεκουράζει. Η ανοιξιάτικη καλλιέργεια προτιμά ελαφρά εδάφη, με καλή στράγγιση, παρόλα αυτά όμως μπορεί να καλλιεργηθεί ακόμα και σε άγονα, πετρώδη και ξηρά εδάφη. Πρόκειται για καλλιέργεια που αναπτύσσεται σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών και πιο συγκεκριμένα -3 οC έως και 35 οC. Κι αν στα πρώτα στάδια της καλλιέργειας οι ανάγκες σε νερό είναι αυξημένες, κατά την ωρίμανση και πριν την συγκομιδή είναι επιθυμητές οι ξηρικές συνθήκες. Τη στιγμή που ένα αξιόλογο χαρακτηριστικό της είναι πως εμφανίζει αντοχή στην αλατότητα, επιτρέποντας έτσι την αξιοποίηση των αλατούχων εδαφών, που ολοένα και αυξάνονται στην Μεσόγειο, ενώ αποτελεί και μία σημαντική λύση στο πρόβλημα της ερημοποίησης που αντιμετωπίζει η Θεσσαλία, ιδιαίτερα μετά την κλιματική αλλαγή και τους στόχους για τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, που έχει θεσπίσει η νέα ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αγορά την αναζητά
Η επιλογή της κινόα από παραγωγούς, αποτελεί σε πολλές των περιπτώσεων λύση αναφορικά και το κόστος παραγωγής, αλλά και της ικανοποιητικής συγκομιδής σε κιλά. Κι εφόσον υπάρχει συμβολαιακή γεωργία, δηλαδή εξασφαλισμένη προώθηση και ο καταναλωτής την ψάχνει, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό.
Η κινόα παρουσιάζει μέσα από πολλές ερευνητικές μελέτες και αναλύσεις ότι συμβάλλει στη μείωση της πιθανότητας εμφάνισης διαβήτη. Η ιδιότητα αυτή οφείλεται στις αδιάλυτες φυτικές ίνες που περιέχει, οι οποίες ελέγχουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Επιπλέον, λόγω του «ανθεκτικού αμύλου» που περιέχει, προάγει την ύπαρξη ωφέλιμων μικροοργανισμών στο γαστρεντερικό σύστημα, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την φυσιολογική του λειτουργία.
Οι σπόροι κινόα επίσης είναι πλούσιοι σε αντιοξειδωτικά, όπως σε φλαβονοειδή, κερσετίνη και καμφερόλη, τα οποία φέρουν θετικό αντίκτυπο για την υγεία, τη στιγμή που αυτά τα αντιοξειδωτικά έχουν συσχετιστεί με τη καλύτερη καρδιοαγγειακή λειτουργία. Ενώ μία ακόμα δράση τους είναι η καταστροφή των ελεύθερων ριζών που σχηματίζονται στο ανθρώπινο σώμα που προκαλούν κυτταρικές βλάβες.
Εν κατακλείδι η αγορά την ζητά. Οι ανάγκες καλύπτονται κυρίως από εξαγωγές. Μήπως ήρθε η ώρα η ελληνική κινόα, σαφώς ποιοτικότερη από την ξένη, να κατακτήσει τις αγορές;
