Απάντηση έδωσε ο Υφ. Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Διονύσιος Σταμενίτης, σε ερώτηση που κατέθεσε στην βουλή ο Πρόεδρος του κόμματος «Ελληνική Λύση» κ. Κυριάκος Βελόπουλος με θέμα «Ανάγκη τευτλοκαλλιέργειας και παραγωγής ελληνικής ζάχαρης στην πατρίδα μας».
Αναλυτικά η ερώτηση έχει ως εξής:
«Κύριοι Υπουργοί,
Σύμφωνα με ενημέρωση αγροτών, ένα από τα σημαντικότερα αιτήματα των συναδέλφων τους είναι η τευτλοκαλλιέργεια και η παραγωγή ελληνικής ζάχαρης στην πατρίδα μας. Μας μετέφεραν οι ως άνω ότι μέσα σε 15 χρόνια τα πάντα καταστράφηκαν, όσον αφορά την εγχώρια παραγωγή ζάχαρης. Ενδεικτικά, το 2009 η παραγωγή στη χώρα ήταν 157.383 τόνοι και το 2011 μειώθηκε κατά 75%, στους 38.265 τόνους. Το 2006 καλύπταμε τις εσωτερικές ανάγκες της πατρίδας μας και τροφοδοτούσαμε και τις βαλκανικές χώρες. Δούλευαν ζαχαρουργεία στο (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Έβρο), ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σπόρων, τρία κέντρα διανομής (Αθήνα, Λάρισα, Χανιά) και χιλιάδες οικογένειες αγροτών στη Θεσσαλία, Μακεδονία και Θράκη ζούσαν από την τευτλοκαλλιέργεια. Θεωρούν δε ότι η λέξη αυτάρκεια θα πρέπει να αποσυρθεί από το λεξιλόγιό μας σε ό,τι αφορά τη ζάχαρη. Με ετήσιες απαιτήσεις πλέον που αγγίζουν τους 320.000 τόνους, η χώρα μας βασίζεται μόνο στις εισαγωγές. Το κόστος εισαγωγής των απαιτούμενων ποσοτήτων έφτασε και ξεπέρασε τα 200 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογιστεί η εκτόξευση των τιμών τα τελευταία χρόνια. Εισάγουμε μεταξύ άλλων από Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Μαυρίκιο, μέχρι και από τη Γαλλική Πολυνησία. Καταγγέλλουν οι ως άνω ότι η σκανδαλώδης κακοδιαχείριση των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων ετών σε συνεργασία με την Ε.Ε., καθώς και το κλείσιμο της Αγροτικής Τράπεζας οδήγησαν στην καταστροφή της παραγωγής ζάχαρης στην πατρίδα μας. Ζητούν οι ως άνω αγρότες από την Πολιτεία και τους αρμοδίους φορείς να ξαναδημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες, ώστε να υπάρξει η ευκαιρία της τευτλοκαλλιέργειας και παραγωγής ελληνικής ζάχαρης προς όφελος του πρωτογενή τομέα της πατρίδας μας.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, ώστε να προχωρήσει η τευτλοκαλλιέργεια και η παραγωγή ελληνικής ζάχαρης προς όφελος του πρωτογενή τομέα της πατρίδας μας;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑΜΕΝΙΤΗ
«Σχετικά με την παραπάνω Ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κυρ. Βελόπουλος, για τα θέματα της αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η παραγωγή ζάχαρης στη χώρα μας έχει σταματήσει από το έτος 2019, δεδομένου ότι σε επίπεδο βιομηχανίας τα κόστη κρίθηκαν ασύμφορα συγκριτικά με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, καθιστώντας το προϊόν μη ανταγωνιστικό. Αυτό είχε ως συνέπεια τη μείωση της καλλιεργούμενης έκτασης σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΣΔΕ, τα οποία απεικονίζονται στον παρακάτω πίνακα. Το παραγόμενο προϊόν από την εναπομείνασα καλλιεργούμενη έκταση κατευθύνεται στην παραγωγή ζωοτροφής ή βιοαερίου.
Πίνακας 1.
Στοιχεία ΟΣΔΕ | Καλλιέργεια ζαχαρότευτλων | |
Έτος | Έκταση (ha) | Πλήθος ΑΦΜ |
2019 | 1.558,67 | 401 |
2020 | 1.385,53 | 401 |
2021 | 396,89 | 107 |
2022 | 72,25 | 20 |
2023 | 32,87 | 16 |
2024 | 52,63 | 22 |
Η χώρα μας, για την επιπλέον στήριξη μιας καλλιέργειας μπορεί να κινηθεί μόνο εντός του πλαισίου της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, αξιοποιώντας είτε τις συνδεδεμένες ενισχύσεις , είτε δράσεις της αγροτικής ανάπτυξης.
Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, η καλλιέργεια τεύτλων επιλέχθηκε για στήριξη με συνδεδεμένη ενίσχυση κατά το διάστημα 2015-2022 και τα χορηγούμενα ποσά αναγράφονται στον κάτωθι Πίνακα.
Πίνακας 2.
Έτος | Συνδεδεμένη στήριξη €/ha |
2015 | 530 |
2016 | 725,4 |
2017 | 720 |
2018 | 790 |
2019 | 1.900 |
2020 | 1.750 |
2021 | 800 |
2022 | 800 |
Με την εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής 2023-2027 (ΚΑΠ 2023-2027), από το έτος 2023, δεν χορηγείται πλέον η εν λόγω ενίσχυση. Η μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων ως το 2022, παρά το γεγονός ότι ως τότε χορηγούνταν συνδεδεμένη ενίσχυση, καθιστά μη αιτιολογημένη την εκ νέου ένταξη του προϊόντος στο καθεστώς των συνδεδεμένων και επομένως δε μπορεί να τεκμηριωθεί στην Ε.Ε. η συνέχιση λήψης της ενίσχυσης.
Σε ό,τι αφορά τις δράσεις αγροτικής ανάπτυξης, έχουν συγκεκριμένη στόχευση επενδυτική ή περιβαλλοντική. Το γεγονός ότι η εν λόγω καλλιέργεια δεν εμφανίζει κάποια δυναμική σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν υφίσταται ιδιωτική πρωτοβουλία – που αποτελεί και τη μοναδική επιλογή – επεξεργασίας του προϊόντος, εξαιτίας του κόστους που έχει κριθεί υψηλό για την παραγωγή ζάχαρης, δε δημιουργούν ένα πλαίσιο στήριξης της τευτλοκαλλιέργειας μέσω κάποιας δράσης.
Ωστόσο, στην περίπτωση που υπάρξει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον με μία πρόταση και μία ιδιωτική πρωτοβουλία κάποιας μορφής (ομάδα παραγωγών, επιχειρηματίας, κλπ), ως Υπουργείο προτιθέμεθα να διερευνήσουμε και να εξαντλήσουμε τις δυνατότητες στήριξης της καλλιέργειας.»