Γράφει: Ο Νίκος Μιχελάκης*
Με την παύση των καυσώνων και την πτώση των υψηλών θερμοκρασιών , η απειλή του Δάκου, οπωσδήποτε, αυξάνεται. Αφορά, βέβαια, κυρίως τις αρδευόμενες ελιές των οποίων ο καρπός οπωσδήποτε είναι ευπρόσβλητος και θα παραμείνει ασυγκόμιστος περισσότερο χρόνο προκειμένου να αποκτήσει κάποια αξιόλογη ελαίωση.
Επομένως ο κίνδυνος πιθανών δακοπροσβολών στις αρδευόμενες επαυξάνεται δημιουργώντας προϋποθέσεις και για άλλο ένα ακόμη κίνδυνο!. Την εφαρμογή ψεκασμών κάλυψης με επιτρεπόμενα η και απαγορευμένα φυτοφάρμακα που συνήθως συνεπάγονται πρόκληση ανεπίτρεπτων υπολειμμάτων στο προϊόν.
Επομένως απαιτείται αυξημένη προσοχή αλλα και μέτρα από την πλευρά των παραγωγών, των ελαιουργείων και του Υπουργείου για να μη έχουμε τα αποτελέσματα προηγούμενων ετών.
Οι παραγωγοί θα πρεπει να κατανοήσουν ότι με τους ανεξέλεγκτους ψεκασμούς κάλυψης που πολλές φορές δεν χρειάζονται, εκτός του ότι ξοδεύονται, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους και την υγεία των καταναλωτών. Επομένως πρέπει να προσέχουν και να συμβουλεύονται τις υπηρεσίες.
Οι ελαιοτριβείς από την πλευρά τους πρέπει να καταστήσουν γνωστό στους ελαιοπαραγωγούς πελάτες τους ότι θα δογματίζουν το λάδι τους και εάν βρεθεί με υπολείμματα θα υποστούν μείωση των τιμών. Η λήψη και φύλαξη ενός αριθμού φιαλιδίων με ετικέτες που θα φέρουν το όνομα παραγωγού, τοποθεσία και ημερομηνία και η ανάλυση στην συνεχεία κάποιων από αυτά πιστεύω πως είναι η μονή εφικτή και πρακτικά εφαρμόσιμη λύση που μπορεί να αποθαρρύνει ψεκασμούς κάλυψης με ανεξέλεγκτα φάρμακα.
Τα αναγκαία κρατικά μέτρα
Το Υπουργείο, προ των κινδύνων που ελλοχεύουν από τον Δάκο, οφείλει να λάβει σειρά από μέτρα μεταξύ των οποίων κυριότερα είναι:
- Ευρεία και τακτική ενημέρωση των παραγωγών, με όλα τα μέσα και μάλιστα με τοιχοκολλήσεις μέσω των υπηρεσιών στα ελαιοτριβεία και άλλους χώρους, για το ποια είναι τα επιτρεπόμενα και υπαγορευόμενα φάρμακα όχι μόνο με τα όνομα των δραστικών ουσιών τις οποίες δύσκολα θυμούνται και οι ειδικοί, αλλά και με τα εμπορικά ονόματα
- Διενέργεια αποτελεσματικών ελέγχων στην διακίνηση και διάθεση των απαγορευμένων φυτοφαρμάκων.
- Πλήρη αναδιοργάνωση της συλλογικής δακοκτονίας όπως έχει ζητηθεί με επανειλημμένα υπομνήματα από τον ΣΕΔΗΚ και όπως ήδη ζητείται από περιφερειακά Συμβούλια όπως της Λέσβου κ.α.
- Επανεξέταση του μέτρου της επιδότησης των οικολογικών σχημάτων στις ελιές ώστε να καταστούν αποτελεσματικά. Διαφορετικά η ανάλωση πιστώσεων υψηλοτέρων από τις μειωμένες που διατίθενται για την συλλογική δακοκτονία με μόνο την απλή προσκόμιση τιμολογίων, υποβαθμίζει όχι μόνο την αξιοπιστία των μέτρων αλλά και του ιδίου του Υπουργείου.
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του ιδίου (nmixel@otenet.gr)
