Του Νίκου Μιχελάκη*
Δεν φαίνεται να επαληθεύονται οι αισιόδοξες προβλέψεις που έγιναν από υπηρεσίες και φορείς και εξακολουθούν να αναπαράγονται από διάφορα δημοσιεύματα για την ερχόμενη παραγωγή ελαιολάδου σε πολλές χώρες όπως και στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, οι αριθμοί για αυξημένη παραγωγή δίδουν και παίρνουν αλλά η συνεχιζόμενη ανομβρία με μηδενικές βροχοπτώσεις όλο τον Οκτώβριο και τον μισό Νοέμβριο, σε αρκετές ελαιοκομικές περιοχές όπως στην Κρήτη, Δυτική Πελοπόννησος, Λέσβο κ.α.., αντιστρέφει τα αισιόδοξα σενάρια.
Έτσι, οι εκτιμήσεις για μια πλούσια παραγωγή στην Ελλάδα μάλλον θα πρέπει να αναθεωρηθούν αρκετά προς τα κάτω, καθώς η παρατεταμένη ανομβρία έχει δημιουργήσει προβλήματα όχι μόνο στους καρπούς αλλά και στα ίδια τα δέντρα αρκετά από τα οποία, αν δεν έλθουν οι πολυαναμενόμενες βροχές, θα παρουσιάσουν σοβαρά προβλήματα για ανάνηψη της φετινής αλλά και μελλοντικής ελαιοπαραγωγής τους.
Στην Ισπανία οι βροχές που έπεσαν στις ελαιοκομικές περιοχές της Ανδαλουσίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της χώρας, ήταν κατά μέσο ορό 49mm. Και παρά το ότι ήταν πολύ ανομοιόμορφες (Jaen 26mm, Cordoba 39mm, Sevilla 94mm, Granada 31mm,) ήταν τελικά αρκετά ωφέλιμες, αφού έπεσαν στα τέλη Οκτώβριου, περίοδο που ήταν σχετικά κατάλληλη για την βελτίωση της ελαίωσης του καρπού. Ωστόσο η εκτιμώμενη από τις κρατικές υπηρεσίες παραγωγή της χώρας σε 1,3-1,4 εκατ. τόνους αμφισβητείται από τους παραγωγούς. Πρόσφατη είναι η ανακοίνωση της οργάνωσης ΑPAG Extremadura που διερωτάται γιατί η παραγωγή της περιοχής της εμφανίζεται 78.000 αντί 62.000 τόνους που είναι η πραγματική και καλεί τα ελαιοτριβεία και τους συνεταιρισμούς να προσαρμόσουν τις τιμές τους προς όφελος των αγροτών και των καταναλωτών και όχι των κερδοσκοπικών κινήσεων των μεγάλων εταιρειών και βιομηχανιών! .
Ωστόσο, η εκτίναξη της προσφοράς του έξτρα στους 5.500 τόνους που παρουσιάστηκε αιφνιδίως στην χώρα την περασμένη εβδομάδα, προκαλώντας απότομη πτώση των τιμών παραγωγού, φαίνεται υπερβολική!.
Οδηγεί έτσι στην εικασία μήπως οφείλεται και σε εισαγωγές (νόμιμες η παράτυπες) από τις γειτονικές χώρες όπως την Πορτογαλία και την Τυνησία η οποία έχει ειδικό δασμολογικό καθεστώς αλλά ακόμη και από την Τουρκία.
Στην Τουρκία, εμπορικοί παράγοντες της χώρας ισχυρίζονται ότι η φετινή θα φτάσει τους 475.000 τόνους ποσότητα που φαίνεται υπερβολική και εύλογα γεννά εικασίες μήπως παρουσιάζεται για λόγους εντυπώσεων και προβολής της χώρας ως υπερδύναμης στην ελαιοπαραγωγή, αλλά και για λόγους πιθανής συγκάλυψης της ιδιοποίησης της παραγωγής Κουρδικών περιοχών της Βόρειας Σύριας την οποία αυθαίρετα υφαρπάζουν, ομάδες Τούρκων που ελέγχουν την περιοχή όπως έκαναν και παλαιοτέρα.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της Αμερικανικής ιστοσελίδας oliveoiltimes, (15.1.2019) ένοπλες ομάδες Τούρκων άρπαζαν ελιές από τη γειτονική Κουρδική περιοχή του Αφρίν της Συρίας και πωλούταν το ελαιόλαδο τους ως Τούρκικο σε χώρες της Ε.Ε. μεταξύ των οποίων και η Ισπανία.
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)
