Ο γνωστός μας Βασίλης Έξαρχος, Γεωπόνος ΑΠΘ, Intergrade Master, Μεταπτυχιακό στην Αειφορική Γεωργία, Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας, για μια ακόμη φορά θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή, για τα πλεονεκτήματα του Εδαφοσχίστη (Ρίπερ) και του Βαθύ Καλλιεργητή σε κτήματα Ακτινιδίων.
Εφαρμογή Εδαφοσχίστη (ρίπερ) τους μήνες Νοέμβριο- Δεκέμβριο. Τοεργαλείο αυτό (φωτογραφία Νο1) που έχει ένα ή δύο πολύ βαθιά “Υνία” (ύψους 80-100 cm) με σκοπό να σχίσει το συμπιεσμένο έδαφος πολύ βαθιά. Ο λόγος είναι ότι η συνεχής διέλευση μηχανημάτων(πχ. τρακτέρ) κατά την καλλιεργητική περίοδο σε κτήματα Ακτινιδίων δημιουργεί στο υπέδαφος έναν “Αδιαπέραστο” Ορίζοντα με αποτέλεσμα να μην στραγγίζουν καλά τα νερά των βροχών κατά την χειμερινή περίοδο. Αποτέλεσμα αυτής της “κακής’ στράγγισης του κτήματος είναι η ρίζα του ακτινιδίου να μένει για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο νερό και ένα μεγάλο μέρος από αυτήν να σαπίζει. Με τη χρήση του μηχανήματος αυτού σχίζουμε τον αδιαπέραστο αυτόν ορίζοντα και έτσι το στεκούμενο νερό φεύγει και διηθείτε στο υπέδαφος.
Εφαρμογή Βαθύ Καλλιεργητή Αρχές Απριλίου πού γίνεται με ένα μηχάνημα το οποίο έχει πολλά “υνία” με την διαφορά ότι δεν είναι τόσο μεγάλα όσο τον εδαφοσχίστη (Φωτογραφία Νο 2). Ο σκοπός της διαχείρισης αυτής γίνεται για την διευκόλυνση της παροχής οξυγόνου στο έδαφος ακριβώς την στιγμή που η ρίζα του φυτού έχει τις μεγαλύτερες απαιτήσεις σε αναπνοή, για να υποστηρίξει την έκπτυξη των οφθαλμών της ακτινιδιάς και την περαιτέρω βλαστική ανάπτυξη τους ανοιξιάτικους μήνες.
Τέλος, όπως επισημαίνει ο κ. Έξαρχος, υψίστης σημασίας σύμφωνα με την Εδαφολογία, είναι όλες αυτές οι εργασίες να γίνονται ίσως και δύο φορές, όταν το χωράφι είναι όμως στον “ΡΟΓΟ” του, δηλαδή ΟΥΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΣΤΕΓΝΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΒΡΕΓΜΕΝΟ…
Ιδανική περίοδος εφαρμογήςεπίσης είναι μετά από μια Ξηροπαγωνιά…
Ρόγος (έδαφος υφυγρό με ψιχώδη υφή).
